Από τον μαργαρίτη προκύπτει με υποκορισμό, το μαργαριτάριον, ενώ υποχωρητικά σχηματίζεται το μάργαρον που σημαίνει το μαργαριτοφόρο στρείδι. Σήμερα μάργαρος ή μάργαρο λέγεται η ουσία που καλύπτει το εσωτερικό πολλών οστράκων, το κοινώς λεγόμενο σεντέφι, που μερικοί το λένε φίλντισι.
Τον μαργαρίτη το δανείστηκαν οι Λατίνοι ως margarita. Ήταν λαϊκό δάνειο, με αποτέλεσμα να αλλάξει και το γένος και να γίνει στα λατινικά θηλυκό.
Μέχρι τον 13ο αιώνα περίπου στην Γαλλία η λέξη margerie (λαϊκή παραλλαγή) και marguerite σημαίνει το μαργαριτάρι, αλλά εκείνη την εποχή γίνεται μια αλλαγή σημασίας: η λέξη marguerite αρχίζει να σημαίνει πλέον το λουλούδι, τη μαργαρίτα, ενώ για το μαργαριτάρι χρησιμοποιείται πλέον η λέξη pelle/perle που ως τότε σήμαινε ένα είδος πίννας (γένος δίθυρων μαλακίων της οικογένειας των Πιννιδών και της τάξης των Ανισομυαρίων).
Και οι δυο λέξεις έγιναν διεθνείς.
