Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Δακτυλίδι σε μορφή πεταλούδας.

Συνήθως τις συναντάς στα λουλούδια. Άλλες φορές με όμορφα χρώματα σου διεγείρουν τις αισθήσεις. Γι΄αυτό και εγώ σου στέλνω μια πεταλούδα, να σε στολίζει κάθε στιγμή.



Μέταλλο ή λουλούδι; ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ.


Λουλούδια υπάρχουν πολλά.
Αρώματα και χρώματα αμέτρητα.
Το χρώμα,
σαν το χαμόγελο απ' το πρόσωπο του ήλιου...
Το άρωμα,
σαν το όνειρο του μεθυσμένου από αγάπη...

Όμως το μέταλλο,
σαν το βουτώ στη φωτιά
και το φυσώ με τη καρδιά,
μορφή θα πάρει...
μορφή σκληρή και άκαμπτη.
Όψη λαμπερή σαν της ηλιαχτίδας τη ματιά...

Μα σαν κλείσεις τα μάτια και ονειρευτείς γλυκά,
θα δεις ....θα δεις τα λουλούδια να περπατούν στο λιβάδι της ψυχής σου...

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Όφις ως σύμβολο...

Το Κηρύκειο

Στην ελληνική μυθολογία το κηρύκειο (κηρύκειον) ήταν το κύριο έμβλημα του θεού Ερμή. Το κηρύκειο αποτελείται από μία λεπτή ράβδο από ξύλο δάφνης ή ελιάς, γύρω από την οποία είναι τυλιγμένα δύο φίδια που τα κεφάλια τους συναντιόνται αντικριστά Πάνω από τα κεφάλια των φιδιών, στην κορυφή της ράβδου, υπάρχουν δύο φτερούγες. Αυτή η μορφή είναι νεότερη. Σε αγγειογραφίες από την αρχαία Ελλάδα τα δύο φίδια βρίσκονται στην κορυφή και σχηματίζουν κύκλο, ενώ τα κεφάλια τους σχηματίζουν δύο «κέρατα» επάνω από τον κύκλο αυτό. Οι φτερούγες συνήθως παραλείπονται Με την προσθήκη ενός σταυρού στο κάτω μέρος του κύκλου και την αφαίρεση της υπόλοιπης ράβδου, προέκυψε το αστρονομικό και αστρολογικό σύμβολο για τον πλανήτη Ερμή.

Ο μύθος για το πώς προήλθε το κηρύκειο αναφέρει ότι κάποτε ο Ερμής διαχώρισε με το ραβδί του δύο φίδια που πάλευαν άγρια μεταξύ τους. Από τότε λοιπόν το ραβδί με τα δυο φίδια, στολισμένο και με τις φτερούγες του «φτεροπόδαρου» θεού Ερμή, έγινε σύμβολο της ομόνοιας και της καταπαύσεως της διχόνοιας (πρβλ. τον παρόμοιο μύθο του μάντη Τειρεσία). Στην αρχαία Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν ως διακριτικό έμβλημα οι πρέσβεις και οι κήρυκες, ώστε να προστατεύονται από εχθρικές προς αυτούς ενέργειες της εξουσίας.

Στην ύστερη αρχαιότητα το κηρύκειο άρχισε να συμβολίζει το εμπόριο, ενώ σήμερα, ιδίως στη Βόρεια Αμερική, χρησιμοποιείται ως σύμβολο της Ιατρικής, από σύγχυση με το παραδοσιακό ιατρικό σύμβολο, τη Ράβδο του Ασκληπιού, η οποία φέρει μόνο ένα φίδι και όχι φτερούγες. Η περιέλιξη ωστόσο των δύο φιδιών θυμίζει περισσότερο τη διπλή έλικα του DNA, από ό,τι το ένα φίδι.

...ΙΠΠΟΚΑΜΠΟΣ η ιστορία συνεχίζεται...

Ο Ιππόκαμπος ανήκει στο ομώνυμο γένος των ιχθύων, της οικογένειας των συγναθιδών, της κλάσης των ακτινοπτερυγίων. Απαντάται στα παράλια ύδατα, κυρίως στις βόρειες θάλασσες και στη Μεσόγειο.

Κυριότερα γνωρίσματά του είναι η όρθια στάση του. Το μήκος του φθάνει τα 25 εκατοστά, έχει ρύγχος βραχύ και σωληνοειδές που καταλήγει σε στόμα ευρύ. Από τον τράχηλο εκφύονται δύο μικρά πτερύγια. Το σώμα του είναι πεπιεσμένο που καλύπτεται εξ ολοκλήρου από διογκωμένα λέπια που απολήγουν σε ακίδες κατά εμφανείς χρωματικές ζώνες. Συνηθέστερος χρωματισμός του Ιππόκαμπου είναι φαιοπράσινος στη ράχη με ασπρόμαυρες κηλίδες και ανοιχτόχρωμος στη κοιλιά που αισθητά προεξέχει.

Κυριότερα είδη ιππόκαμπου είναι δύο: ο "ιππόκαμπος ο βραχύρρυγχος" (Hippocampus brevirostrus), και ο "ιππόκαμπος ο στικτός" (Hippocampus guttulatus), που είναι μικρότερος του πρώτου, φθάνει σε μήκος τα 16 εκατ..

Λόγω της σχεδόν όρθιας στάσης του και της ανατομίας της κεφαλής του που προσομοιάζει με εκείνη του αλόγου σε πολλές γλώσσες η κοινή του ονομασία είναι αλογάκι ή άλογο της θάλασσας.